Pałac Arcybiskupi | Penzion Zlobice u Kroměříže, ubytování – Wellness penzion a restaurace Zlobice u Kroměříže

Pokaż podstrony

Pałac Arcybiskupi stoi na miejscu pierwotnego romańskiego dworu, który pod koniec XIII wieku został przebudowany na gotycki zamek. Ten stał się rezydencją ołomunieckich biskupów oraz ośrodkiem władzy feudalnej. Na początku XVI wieku biskup Stanisław Thurzo zaczął przebudowywać zamek. Przebudowę zrealizowano częściowo w stylu późnogotyckim, częściowo już renesansowym. Podczas wojny trzydziestoletniej w latach 1643 i 1645 zamek został zniszczony przez wojska szwedzkie, a na jego miejscu zbudowano z decyzji biskupa Karola Liechtensteina okazały wczesnobarokowy pałac. Formę nadali pałacowi architekci wiedeńskiego dworu cesarskiego Filiberto Lucchese i Giovanni Pietro Tencalla. Pałac stał się koroną miasta, które uzyskało książęcy wygląd. Jednak w roku 1752 w mieście wybuchł pożar, w którym pałac częściowo spłonął. Po odbudowie nadano pałacowi nowy wystrój w szczególności na drugim piętrze, które najbardziej ucierpiało w pożarze.

Biblioteka pałacowa stanowi jeden z najcenniejszych historycznych zasobów bibliotecznych w Republice Czeskiej. W roku 2001 liczyła 90 846 woluminów, posiadała 304 rękopisów, 180 pierwodruków. Około 20 000 starodruków powstało przed rokiem 1800, a 1 178 druków pochodzi z XVI wieku. Galeria pałacowa w 9 salach została wyremontowana i udostępniona w roku 1999. Galeria poprzez swoje pokrewieństwo ze zbiorami królów francuskich w Luwrze należy do najlepszych w Europie, a zarazem jest drugą najważniejszą w Republice Czeskiej po Galerii Narodowej w Pradze. Znajdują się tu obrazy od gotyku po barok. Najbardziej znanym obrazem jest „Apollo i Marsjasz” namalowany przez Tycjana, jedno z jego najwspanialszych dzieł.

Archiwum muzyczne także należy do najważniejszych zasobów w Republice Czeskiej. Zawiera wiele niezachowanych gdzie indziej dzieł kompozytorów XVII i XVIII wieku. P. J. Vejvanovský, trębacz polowy, który prowadził zespół biskupi, jest reprezentowany przez 130 kompozycji. W zbiorze opracowanym przez profesora J. Sehnala znaleźli się także tacy kompozytorzy jak W. A. Mozart, J. Haydn, K. Dittersdorf, a także prace arcyksięcia Rudolfa Jana (poprawiane ręką L. van Beethovena).