Ogród Kwiatowy

Pokaż podstrony

Ogród Kwiatowy został założony w latach 1665 – 1675 przez księcia Karola II von Liechtensteina za murami ówczesnego miasta na jałowym, bagnistym gruncie. Ogród jest przykładem czeskiego ogrodu wczesnobarokowego, a zarazem poprzedza późniejsze typy ogrodów francuskich. Stanowi jedyną w swoim rodzaju autentyczną formę wczesnobarokowego ogrodu kwiatowego, którego przykłady na kontynencie i w Anglii albo się nie zachowały, albo zachowały się tylko w części.

Ogród Kwiatowy ma kształt regularnego prostokąta o krótszych bokach na zachodzie i wschodzie. Zachodnią ścianę tworzy długa na 244 m galeria – kolumnada o 46 otwartych arkadowych polach z 46 niszami (okrągłymi wnękami), w których umieszczono inspirowane antykiem rzeźby. Belweder – rotunda z kopułą i 46 popiersiami faunów i fontannami stanowi centrum zachodniego boku Ogrodu Kwiatowego. Wnętrze zdobi sztukateria stworzona przez włoskich artystów. Interesującym eksponatem w tym obiekcie jest wahadło Foucaulta, za pomocą którego Jean Bernard Leon Foucault dowiódł w r. 1851 w Paryżu, że kula ziemska się obraca. Wahadło zainstalował w tym miejscu na początku XX wieku prof. František Nábělek, fizyk i astronom z Kromieryża. Wraz z galerią należy do najcenniejszych na świecie budowli centralnych w historii ogrodów.

We wschodniej części ogrodu znajduje się barokowa woliera na wysepce w wyprofilowanym basenie, króliczy kopiec, który się jednak nie zachował. Dalej można znaleźć dwa pagórki – tzw. pagórki truskawkowe, z których rozpościera się widok na cały ogród oraz dwa labirynty, okrągły i kwadratowy. Całość okalają wysokie żywopłoty o długości 5,5 km oraz niskie żywopłoty i płotki. Pierwotne wejście do galerii zastąpił tzw. Dom Ogrodnika i dwie szklarnie w stylu empire. Współcześnie w szklarniach i rotundzie organizowane są imprezy kulturalne i towarzyskie.

 

Vytvořil hochmajer.com | Předvolby cookies